Strona główna | Technika i technologieStropodachy płaskie na blachach fałdowych z pokryciem z tworzyw sztucznych
Stropodachy płaskie na blachach fałdowych z pokryciem z tworzyw sztucznych
Stropodachy płaskie o dużych powierzchniach wykonywane nad pomieszczeniami ogrzewanym, wymagają właściwego ocieplenia oraz odpowiedniego doboru materiałów pokryciowych i termoizolacyjnych. Ze względu na lekką konstrukcję wsporczą wykonaną z blach fałdowych stropodachy te są podatne na odkształcenia i przemieszczenia, dlatego wymagają odpowiedniego projektowania, montażu i wykonania aby zapewnić ich niezawodną pracę podczas eksploatacji budynku.
Rys. 1. Przekrój pionowy przez stropodach z pokryciem z tworzywa sztucznego wg [1] (oznaczenia od 1 do 5 opisano obok w tekście)
Warstwa konstrukcyjna stropodachu
Warstwę nośną stanowi trapezowa blacha stalowa oparta najczęściej na stalowych płatwiach lub dźwigarach stalowych. W przypadku dachów bezpłatwiowych wysokość fałd blachy powinna wynosić min. 100 mm ze względu na rozstaw podpierających ją dźwigarów. Dla dachów płatwiowych wysokości fałd blachy są mniejsze ze względu na mniejszy rozstaw podpór (płatwi) i wynoszą co najmniej 50 mm. Dokładny dobór wysokości fałd blachy w zależności od rozpiętości wymaga obliczeń statyczno-wytrzymałościowych. Trapezowa blacha stalowa powinna być ocynkowana i dodatkowo pokryta fabrycznie powłoką antykorozyjną.
Tablica 1. Rodzaje materiałów izolacyjnych na bazie tworzyw sztucznych
Materiały paroizolacyjne i pokryciowe
Z tworzyw sztucznych wykonywane są:
- warstwy paroizolacyjne – najczęściej stosowanym tu tworzywem jest polietylen (PE), o grubości 0,25 lub 0,4 mm, ? = 30 000,
- warstwy pokryciowe z różnych tworzyw bez dodatkowego zbrojenia (tzw. homogeniczne) lub zbrojone wkładkami z włókna szklanego lub syntetycznego, a także z klejoną od spodu włókniną syntetyczną – por. tablica 1.
Warstwy izolacyjne, czyli paroizolacja, termo- i hydroizolacja są układane luźno na konstrukcji nośnej i następnie dociążane warstwami ochronnymi i użytkowymi lub też są mocowane mechanicznie do podłoża. W ten sposób stropodach zabezpiecza się przed działaniem wiatru.
Powłoka pokrycia dachowego jest realizowana z tworzyw sztucznych w postaci pojedynczej warstwy. Ta jednowarstwowa hydroizolacja musi spełniać wszystkie wymagania stawiane pokryciom dachowym, m.in. musi się charakteryzować:
- odpowiednią odpornością na oddziaływania środowiska zewnętrznego
- właściwą odpornością mechaniczną,
- pewnością co do szczelności wszystkich połączeń w obrębie samej powłoki, jak też z innymi elementami obróbek, przyległych ścian, kominów itp.
Szczególne znaczenie ma sposób mocowania pokrycia do podłoża i jego odporność na działanie wiatru, w sytuacji, gdy nie stosuje się ciężkiej warstwy balastowej lub użytkowej. Takie rozwiązanie jest często stosowane zwłaszcza na stropodachach lekkich, o wiotkiej konstrukcji nośnej (np. z blach fałdowych).
Do izolowania przeciwwodnego stropodachów należy stosować materiały i powłoki z tworzyw sztucznych, których produkcja i sposób stosowania jest określony polską normą lub aprobatą techniczną ITB.
Pod powłokami pokryciowymi z tworzyw sztucznych, które nie są odsłonięte od spodu warstwą ochronną, należy stosować dodatkową warstwę rozdzielczą (w postaci np. tkaniny z włókna szklanego) w sytuacji, kiedy możliwa jest niepożądana interakcja chemiczna materiału pokrycia i warstw niższych. Takie oddziaływanie jest możliwe np. pomiędzy powłoką z miękkiego PCV i styropianem lub drewnem impregnowanym środkami oleistymi. Warstwa ta może spełniać również funkcje ochrony przeciwogniowej stropodachu.
Tablica 2. Klasyfikacja płyt styropianowych wg [3]
Układ warstw w stropodachu
Na rys. 1 przedstawiono uwarstwienie przykładowego stropodachu bez warstwy ochronnej pokrycia z tworzyw sztucznych.
(1) warstwa konstrukcyjna
Ocynkowana blacha stalowa z dwustronną powłoką antykorozyjną, powinna mieć wysokość fałd dobraną na podstawie obliczeń statycznych; minimalna grubość blachy powinna być większa niż 0,88 mm.
Tablica 3. Wymagane właściwości wełny mineralnej stosowanej do ociepleń stropodachów wg [5]
(2) paroizolacja
W tym przypadku funkcje takiej warstwy może spełniać luźno rozłożona na podłożu warstwa paraizolacji, np. folia polietylenowa (PE) o grubości min. 0,25 mm.
(3) izolacja termiczna
Mają tu zastosowanie płyty styropianowe typu EPS 100÷200 wg tabl. 2 i 3 oraz płyty z polistyrenu ekstrudowanego XPS 200÷700. W izolacji termicznej może być wykształcony spadek stropodachu, przy grubościach większych niż 240 mm należy stosować dwie warstwy izolacji termicznej, klejone wzajemnie pasmowo przy użyciu kleju bez rozpuszczalników, (np. klej poliuretanowy).
Przy pokryciach z tworzyw niebitumicznych izolacja termiczna układana jest luźno na podłożu, z przesunięciem między kolejnymi warstwami, bez odpowietrzenia.
(4) warstwa wyrównująca ciśnienie i rozdzielcza
Stosuje się tkaninę z włókna szklanego o gramaturze 120 g/m2, z 8 cm zakładem, luźno ułożoną na izolacji termicznej, stanowiącą dodatkowo warstwę ogniochronną.
(5) pokrycie wodochronne – hydroizolacja
Pokrycie jednowarstwowe, np. z miękkiego PCV z wkładką z włókna syntetycznego, o grubości 1,5 mm, luźno układane na izolacji termicznej, zakłady o szerokości 5 cm, łączone zgodnie z zaleceniami producenta.
Jeśli pokrycie nie jest dociążane od wierzchu warstwą balastową, to należy je mocować mechanicznie do podłoża w obszarze zakładów poszczególnych pasm pokrycia, przebijając na wylot wszystkie warstwy stropodachu, zgodnie z wymaganiami w tabl. 6.
Osłona pokrycia wodochronnego
Jeżeli jest to możliwe ze względów konstrukcyjnych, hydroizolację chroni się ciężką warstwą ochronną w postaci płukanych, wolnych od gliny otoczaków o średnicy od 16 do 32 mm, grubość warstwy przynajmniej 5 cm. Warstwa ta pełni jednocześnie rolę balastu, chroniąc przed ssaniem wywołanym działaniem wiatru bezpośrednio na pokryciu, jako warstwa balastowa dla niezamocowanej mechanicznie powłoki z tworzywa sztucznego. Jeśli kamienie mają ostre krawędzie, należy pokrycie osłonić wcześniej tkaniną z tworzywa syntetycznego, ułożoną luźno na pokryciu
Tablica 4. Minimalne grubości izolacji termicznej w stropodachach płaskich na blachach fałdowych
Materiały termoizolacyjne
Obecnie najczęściej do ocieplania stropodachów wykorzystuje się styropian, polistyren ekstradowany XPS lub wełnę mineralną, ponieważ materiały te są najłatwiej dostępne, stosunkowo tanie i mają bardzo dobre właściwości termoizolacyjne.
Płyty styropianowe
Norma PN-EN-13163 w załączniku C podaje klasyfikację wyrobów ze styropianu, dla których wymagana jest zdolność do przenoszenia obciążeń.
Klasyfikację styropianu pod względem przydatności wyrobu do określonego zastosowania podaje norma PN-B-20132.
Podział na typy i zalecaną gęstość pozorną z podaną tolerancją oraz informacje o przeznaczeniu poszczególnych płyt styropianowych w stropodachach podano w tabl. 2.
Rys. 2. Schemat fragmentu dachu ze strefami wiatrowymi
Płyty z polistyrenu ekstrudowanego XPS
Jednym z najlepszych materiałów obecnych na rynku budowlanym jest ekstrudowana pianka polistyrenowa, w skrócie XPS, zwana często styropianem ekstrudowanym. Dzięki doskonałym parametrom izolacyjności termicznej, odporności na działanie wilgoci, bardzo dużej wytrzymałości mechanicznej pianka XPS jest uważana za jeden z najbardziej skutecznych materiałów termoizolacyjnych.
Ze względu na odporność na działanie wilgoci oraz na swą wysoką wytrzymałość mechaniczną polistyren ekstrudowany może być stosowany jako ocieplania stropodachów płaskich o odwróconym układzie warstw, tarasów, parkingów dachowych, stropodachów z roślinnością.
Czym różni się ekstrudowana pianka polistyrenowa XPS od zwykłego styropianu? Oba materiały mają podobny skład chemiczny, jednakże wytwarzane są w różnych procesach produkcyjnych. Wynikiem tego jest ich odmienna budowa fizyczna, a w konsekwencji lepsza izolacyjność termiczna, większa wytrzymałość oraz większa odporność na wilgoć polistyrenów ekstrudownaych.
Ze względu na stosowanie płyt XPS m.in. w dachach czy dachach użytkowych (nad podziemnymi parkingami, garażami itp.), gdzie materiał ten poddawany jest dużym obciążeniom, podstawowym parametrem technicznym płyt jest wytrzymałość na ściskanie. Dla płyt z ekstrudowanej pianki polistyrenowej XPS wytrzymałość na ściskanie wynosi od 200 do 700 kPa (dla gęstości objętościowej 28–38 kg/m3). Płyty XPS jak większość materiałów z tworzyw sztucznych poddane działaniu obciążeń długotrwałych wykazują przyrost odkształceń, dlatego dla poszczególnych produktów oznacza się wielkość pełzania przy ściskaniu, który determinuje poziom naprężeń dopuszczalnych w zakresie 80–250 kPa.
Rys. 3. Przekrój pionowy stropodachu z izolacją termiczną zabezpieczoną płytami
z płyt wiórowo-cementowych w celu podwyższenia odporności ogniowej
Płyty z ekstrudowanej pianki polistyrenowej XPS charakteryzują się niskim współczynnikiem przewodzenia ciepła. W zależności od technologii produkcji, do spieniania produktów używane są różnego typu gazy – dwutlenek węgla lub gazy z grupy HFC. Gaz używany do spieniania i szybkość, z jaką dyfunduje on z komórek wpływają na współczynnik przewodności cieplnej ? produktów XPS. Struktura styropianu ekstrudowanego sprawia że przewodność cieplna wykazana w badaniach wynosi ok. 0,026 – 0,028 [W/(mK)]. Obliczeniowa przewodność cieplna zalecana przez producentów może być przyjmowana w zakresie 0,032–0,035 [W/(mK)].
Płyty z polistyrenu ekstrudowanego mogą być stosowane w przedziale temperatury dopuszczalnej (od -50°C do +75°C). Jeżeli poddane są działaniu temperatury wyższej, mogą tracić swoje właściwości fizyczne.
Tworzywo polistyrenowe XPS jest odporne na działanie wilgoci dzięki zamkniętokomórkowej strukturze. Sprawia ona, że nasiąkliwość płyt XPS w bezpośrednim kontakcie z wodą jest bardzo niska. Przy długotrwałym, całkowitym zanurzeniu w wodzie, uzyskuje się nasiąkliwość 0,5–0,7% objętości. Przy badaniu nasiąkliwości poprzez długotrwałą dyfuzję pary wodnej przez produkt, uzyskuje się dla płyt XPS wyniki nasiąkliwości na poziomie 0,5–1,5 % w zależności od grubości płyt. Zgodnie z PN EN 12524 współczynnik oporu dyfuzyjnego ? polistyrenu ekstrudowanego XPS niezależnie od warunków użytkowania wynosi 150.
Tablica 5. Klejenie i mocowanie mechaniczne do podłoża warstwy pokrycia w stropodachu płaskim wg [1], por. rys. 2
Wełna mineralna
W stropodachach płaskich mają zastosowanie płyty twarde z wełny mineralnej o masie objętościowej przekraczającej 110 kg/m3.
W tabl.4 przedstawiono kody oznaczeń wełny mineralnej zgodnie z PN-EN 13162:2002 odpowiadające wyrobom termoizolacyjnym odpowiednio do ich zastosowania.
Rys. 4. Przekrój pionowy przez styk stropodachu i ściany zewnętrznej z płyty warstwowej wg [1]. Oznaczenia: 1 – obróbka attyki z ocynkowanej blachy stalowej, 2 – uszczelka samoprzylepna z miękkiej pianki na bazie tworzyw sztucznych, dobrana wymiarem tak, aby po wciśnięciu w szczelinę stanowiła dobre uszczelnienie dla wody deszczowej, 3 – wewnętrzna obróbka attyki ze stalowej blachy ocynkowanej, pokrycie z PCV wysoko wywinięte na blachę i przyklejone do niej na dole, 4 – blacha powlekana PCV, służąca do zgrzania pokrycia, mocowana do drewnianych kantówek (liniowe mocowanie pokrycia), 5 – impregnowane kantówki, mocowane do warstwy konstrukcyjnej, 6 – ścienna płyta warstwowa z dwóch warstw powlekanej blachy stalowej i spienionej wewnątrz izolacji termicznej, 7 – uszczelka samoprzylepna z miękkiej pianki na bazie tworzyw sztucznych, dobrana wymiarem tak, aby po wciśnięciu w szczelinę stanowiła dobre uszczelnienie dla wody deszczowej i barierę dla powietrza wnikającego pod obróbkę, 8 – krawędziowe usztywnienie blachy trapezowej blachą ocynkowaną
Aktualne wymagania izolacyjności cieplnej stropodachów
W aktualnym rozporządzeniu ministra infrastruktury z 6 listopada 2008 (Dz.U. 208 nr 201, poz. 1238) w sprawie warunków technicznych, jakim powinny podlegać budynki i ich usytuowanie maksymalne wartości współczynników przenikania ciepła U dla stropodachów w porównaniu z poprzednimi wymaganiami zostały zaostrzone do wartości U = 0,25 [W/(m2K)]. Wartość ta dotyczy budynków nowowznoszonych tzw. standardowych. Dla porównania dla budynków energooszczędnych wartość współczynnika przenikania ciepła U dla stropodachu powinna wynosić min. 0,15 [W/(m2K)]. Obliczenia minimalnych grubości izolacji termicznych przeprowadzono zgodnie z [2]. W tablicy 5 pokazano minimalne grubości termoizolacji dla różnych rodzajów płyt termoizolacyjnych dla uwarstwienia stropodachu jak na rys. 1.
Zasady projektowania i wykonywania stropodachów
Nachylenie i odwodnienie dachu
W stropodachach, w których zastosowano blachę trapezową, spadek uzyskuje się poprzez nachylenie warstwy konstrukcyjnej w kierunku wpustu. Ze względu na wiotkość tych konstrukcji (podatność na ugięcia od obciążeń pionowych), minimalny spadek pokrycia wodochronnego, gwarantujący skuteczne odwodnienie, powinien być większy o 2% niż ten wymagany dla sztywnych konstrukcji. Wpusty dachowe należy umieszczać w najniższych punktach dachu i mocować mechanicznie do warstwy konstrukcyjnej (por. rys. 5).
Otwory na wpusty dachowe powinny mieć średnicę nie większą niż 300 mm lub wymiary 300 × 300 mm. Na górnej powierzchni blachy trapezowej są one wzmacniane blachą stalową ocynkowaną > 600 x 600 mm, d > 1,25 jak na rys. 5. Większe otwory, np. na kopuły doświetlające, są również wzmacniane na obrzeżach blachą stalową, zgodnie z wymaganiami statycznymi i rozmiarami otworu. Krawędzie blachy trapezowej, które nie są podparte elementami konstrukcyjnymi, wzmacniane są również usztywnieniami brzegowymi z blachy ocynkowanej (por. rys. 4).
Ochrona przed dyfuzją pary wodnej z wnętrza budynku
W stropodachach, w których stosowana jest jako konstrukcja wsporcza blacha trapezowa, a na niej znajduje się izolacja termiczna, paroizolacja w przeciętnych warunkach klimatycznych nie jest potrzebna. Jednak przy wilgotności względnej powietrza powyżej 60% paroizolacja powinna być już zastosowana. W praktyce, ze względu na niemożliwe do przewidzenia zmiany wilgotności eksploatacyjnej w pomieszczeniu, w stropodachach na blasze trapezowej powinno się z zasady stosować paroizolację.
Pokrycie z tworzywa sztucznego
W tym przypadku wszystkie warstwy stropodachu, układane na blasze trapezowej w trakcie jednej operacji, są mocowane do podłoża przy użyciu specjalnych łączników mechanicznych rys. 1. Każda płyta materiału izolacji termicznej musi być przy tym zamocowana przynajmniej w dwóch miejscach.
Ochrona przed wiatrem
Mocowanie pokrycia dachowego powinno być wykonywane zgodnie z wymaganiami podanymi w tablicy 5. Krawędzie stropodachów z warstwami mocowanymi mechanicznie do podłoża, lub z warstwami balastowymi, należy szczelnie zamknąć. Dzięki temu uniemożliwia się podnoszenie pokrycia na skutek jednoczesnego parcia i ssania wiatru (porównaj rys. 4.)
Na rys. 2 przedstawiono schemat powierzchni fragmentu dachu ze strefami wiatrowymi.
Zabezpieczenie stropodachu przed działaniem wiatru, szczególnie przed podnoszeniem pokrycia na skutek ssania wywieranego przez wiatr, jest realizowane przez:
- dociążenie pokrycia (żwir ochronny, nawierzchnie dla ruchu pieszego lub kołowego, ziemia dla roślin),
- klejenie do podłoża i/lub
- mocowanie mechaniczne.
Dla budynków o wysokości do 20 m zamiast indywidualnych obliczeń normowych, można sformułować przybliżone zasady praktyczne mocowania pokrycia stropodachu. W tabl. 6 na podstawie podziału powierzchni stropodachu wg zasad przedstawionych na rys. 2 podano rodzaje zamocowania pokrycia.
W przypadku pokryć klejonych do podłoża, warstwa do której klejone jest pokrycie (np. warstwa odpowietrzająca, izolacja termiczna) musi być tak zamocowana do warstwy konstrukcyjnej, aby w pełni i bez uszkodzeń przenieść obciążenia wywołane ssaniem wiatru.
Przy mocowaniu mechanicznym pokrycia, warstwy pośrednie stropodachu są jednocześnie zamocowane do warstwy nośnej. Do mocowania powinny być stosowane, zalecane zwykle przez producenta pokrycia, łączniki stanowiące spójny system z pokryciem dachowym i objęte odpowiednią normą lub aprobatą techniczną.
Obrzeża stropodachu i połączenia z przyległymi ścianami
Ze względu na możliwe przemieszczenia, wszystkie połączenia tego typu powinny być wykonywane jako przesuwne. Dla przeniesienia poziomych sił, warstwa pokrycia powinna być w tym obszarze zamocowana do konstrukcji na wylot poprzez wszystkie inne warstwy (zamocowanie liniowe – rys. 4).
W przypadku pokryć klejonych do podłoża, warstwa do której klejone jest pokrycie (np. warstwa odpowietrzająca, izolacja termiczna) musi być tak zamocowana do warstwy konstrukcyjnej, aby w pełni i bez uszkodzeń przenieść obciążenia wywołane ssaniem wiatru.
Przy mocowaniu mechanicznym pokrycia, warstwy pośrednie stropodachu są jednocześnie zamocowane do warstwy nośnej. Do mocowania powinny być stosowane, zalecane zwykle przez producenta pokrycia, łączniki stanowiące spójny system z pokryciem dachowym i objęte odpowiednią normą lub aprobatą techniczną.
Obrzeża stropodachu i połączenia z przyległymi ścianami
Ze względu na możliwe przemieszczenia, wszystkie połączenia tego typu powinny być wykonywane jako przesuwne. Dla przeniesienia poziomych sił, warstwa pokrycia powinna być w tym obszarze zamocowana do konstrukcji na wylot poprzez wszystkie inne warstwy (zamocowanie liniowe – rys. 4).
Rys. 5. Szczegół wpustu dachowego w przekroju pionowym wg [1]. Oznaczenia:
1 – izolowany termicznie wpust dachowy, przykręcony do blachy trapezowej, kołnierz uszczelniający wpustu jest zgrzany z warstwą paroizolacji, 2 – gumowa, okrągła uszczelka zapobiegającą cofaniu się spływającej do wpustu wody, 3 – nasadka z kołnierzem uszczelniającym z PCV, pokrycie zgrzane z kołnierzem, 4 – kosz wpustu z tworzywa sztucznego, 5 – wzmocnienie blachy trapezowej płaską blachą ocynkowaną 600 x 600 mm
Wytrzymałość izolacji termicznej na ściskanie
Izolacja termiczna, podparta tylko na szczytach trapezów blachy, musi bezpiecznie przenosić obciążenia pochodzące od ludzi poruszających się po powierzchni stropodachu. Z tego względu grubości styropianowej izolacji termicznej nie powinny być mniejsze niż podane w tab. 6.
Stropodachy konstruowane przy użyciu blachy trapezowej i izolacji termicznej ze styropianu można oceniać jako odporne na rozprzestrzenianie ognia, jeśli pokryte są jednowarstwowym pokryciem z tworzywa sztucznego o wymaganych właściwościach i dodatkowo warstwą ochronną z tkaniny szklanej o gramaturze 120 g/m2 lub jeśli pokrycie jest dowolne, ale osłonięte dodatkowo warstwą żwiru 16/32 mm i grubości powyżej 5 cm.
Takie stropodachy nie mają jednak żadnej sklasyfikowanej odporności ogniowej. Jeśli taka odporność jest wymagana, należy konstrukcję nośną osłonić:
- od spodu odpowiednią okładziną ognioodporną,
- od góry warstwą żwiru o grubości powyżej 5 cm.
- płyt styropianowych osłoniętych od dołu np. warstwą supremy, por. rys. 3
- paroizolacji o właściwościach ogniochronnych,
- warstwy żwiru ∅ >16/32 mm i grubości powyżej 5 cm, jeśli pozwala na to konstrukcja nośna stropodachu.
Podsumowanie
W opracowaniu zwrócono szczególną uwagę na materiały pokryciowe oraz na materiały termoizolacyjne, które mają zastosowanie w stropodachach płaskich o dużych powierzchniach. Tylko właściwy dobór rodzaju materiału jak również właściwa kolejność warstw decyduje o jakości i trwałości stropodachu. Istotne są również szczegóły i detale wykonawcze, jak również zgodność rozwiązań z odpowiednimi normami i wytycznymi producenta dotyczącymi pokryć z tworzyw sztucznych.
Literatura
1. Izolacje styropianowe w budownictwie. Poradnik dla projektantów. Termo-Organika Kraków 2005.
2. PN-EN ISO 6946:2008 Komponenty budowlane i elementy budynku. Opór cieplny i współczynnik przenikania ciepła. Metoda obliczania.
3. PN-B-20132:2002 Wyroby do izolacji cieplnej w budownictwie. Płyty styropianowe (EPS). Zasady stosowania.
4. PN-EN-13163:2002 Wyroby do izolacji cieplnej w budownictwie. Wyroby ze styropianu (EPS) produkowane fabrycznie. Specyfikacja.
5. PN-EN-13162:2002 Wyroby do izolacji cieplnej w budownictwie. Wyroby z wełny mineralnej (MW). Specyfikacja
dr inż. Czesław Byrdy
dr inż. Aleksander Byrdy
Politechnika Krakowska
Źródło: Dachy Płaskie, nr 1 (6) 2010
CZYTAJ WIĘCEJ
Błędy wykonawcze w montażu dachowych hydroizolacji z membran z tworzyw sztucznych
Grad a hydroizolacja z tworzyw sztucznych
Jednowarstwowe, nieocieplane dachy ze stalowych blach fałdowych*)
Ocieplenie stropodachu bez mostków termicznych
DODAJ KOMENTARZ
Wymagane: Zaloguj się aby dodać komentarz | > Zaloguj się |
ZOBACZ TAKŻE
Membrana dachowa Dachgam - Niezawodny materiał na dachy płaskie
System odwadniania dachów płaskich akasison
Odwodnienia dachów płaskich - najczęściej popełniane błędy
Podciśnieniowy system odwodnień dachów płaskich
Odporność ogniowa warstwowych przekryć dachowych
NAJCZĘŚCIEJ CZYTANE
Odwodnienia zewnętrzne dachów o pokryciu bitumicznym
Odwodnienia dachów płaskich - najczęściej popełniane błędy
Trwały taras
Jak dobrać papę termozgrzewalną?
Bezpieczne odwadnianie awaryjne dachów płaskich przez attykę
Obciążenie śniegiem obiektów budowlanych
Świetliki dachowe z płyt poliwęglanowych
Stropodachy płaskie na blachach fałdowych z pokryciem z tworzyw sztucznych
Zwody instalacji odgromowej na dachach budynków
Odporność ogniowa warstwowych przekryć dachowych
Membrana dachowa Dachgam - Niezawodny materiał na dachy płaskie
Kształtowanie spadków w termoizolacji dachu płaskiego
Membrany hydroizolacyjne z PVC - zasady układania
Płynna folia hydroizolacyjna Enkopur
Sąd pod papą
Zakład papy na dwa razy
Zielona ściana. Nowe rozwiązanie systemowe Optigrun
Tarasy i balkony. Technologia płynnych folii firmy Enke-Werk
Stan przedawaryjny płyty balkonowej i projekt naprawy
Jaka jest wytrzymałość dachu płaskiego i ile ona kosztuje?
Architektura ogrodowa z zielonymi dachami
Łączniki dachowe
Mocowania na dachach płaskich zgodnie z nową normą wiatrową - Wytyczne DAFA
Podciśnieniowy system odwodnień dachów płaskich
Ocieplenie stropodachu bez mostków termicznych
Technologie dachów użytkowych na bazie membran epdm
Innowacyjna powłoka ochronno-dekoracyjna na balkony i tarasy Enketop
Bezpieczeństwo pożarowe przekryć dachowych
Hydroizolacja stropu garażu podziemnego
Wykrywanie nieszczelności dachów płaskich