Jednowarstwowe hydroizolacje dachowe: bitumiczne i/czy z tworzyw sztucznych?

Fot. 1. Odkrywka dachu zielonego, na którym ułożono łącznie 5 warstw papy bitumicznej. Hydroizolacja okazała się nieszczelna

Ujednolicenie europejskiego rynku, otwarcie granic i liberalizacja prawodawstwa wymagają od uczestników rynku budowlanego dużej elastyczności.

Prawodawstwo unijne jest obwarowane licznymi dodatkowymi warunkami, w tym m.in. dotyczących bezpieczeństwa i jakości prac, których spełnienie pociąga za sobą podwyższanie kosztów inwestycji. Coraz więcej pojawia się więc firm, i to nie tylko europejskich, które oferują nowe „standardy”. Chodzi o rozwiązania pozornie zgodne z obowiązującymi – mimo że tańsze — ale w rzeczywistości okazujące się droższe i niekorzystne dla inwestorów.

Przykłady na takie standardy są tak liczne, jak wiele jest sposobów na (trwałe) uszczelnienie dachu.

Pod względem finansowym budowa dachu to jedna z najistotniejszych, jeśli nie najważniejsza, część budowli. W dodatku nierzadko dach buduje się przy niesprzyjającej pogodzie, często sposobem rzemieślniczym, bez udziału zaawansowanego technicznie sprzętu. W efekcie dach generuje bardzo dużą część kosztów montażowych/wykonawczych.

Przed 30—40 laty wydawało się, że rozwiązania niedrogie i jednocześnie bezpieczne to rzeczy niemożliwe do pogodzenia. Pierwszym krokiem w kierunku redukcji kosztów układania był rozwój membran z tworzyw sztucznych. W porównaniu z kilkuwarstwowymi hydroizolacjami z bitumicznych pap termozgrzewalnych układa się je szybciej i łatwiej. Membrany są za to podatniejsze na uszkodzenia mechaniczne – zważywszy, że cały budynek jest chroniony tylko przez jedną warstwę pokrycia, może to być problematyczne.

Pojawiła się szeroka paleta produktów, zarówno z tworzyw sztucznych, bitumu oraz połaczenia obu tych materiałów. No i stało się tak, że niektóre membrany układa się na papie bitumicznej, a pewne papy stosuje się też w układach jednowarstwowych.

Papa w jednej warstwie?
Szczególnie inwestorzy w nowym budownictwie wciąż zadają pytania, czy „można nieco mniej”, tj. czy nie wystarczy jedna warstwa papy bitumicznej?

W niektórych państwach UE, np. w Wielkiej Brytanii czy w Holandii jedna warstwa papy od dawna jest standardem. Nie należy jednak ulegać złudzeniu, że im więcej (warstw), tym lepiej.

Ale nie tylko w tych krajach układa się pojedyncze hydroizolacje z pap bitumicznych. W Niemczech od ponad 20 lat pokryto w ten sposób miliony metrów kwadratowych dachów. I nie słychać, aby coś złego się z nimi działo. Stosowane do tego papy to wyroby wzbogacane dodatkiem tworzyw sztucznych, produkowane w procesach destylacji i odpowiadające najwyższym wymaganiom jakościowym.
Nie powinno ich się natomiast stosować tam, gdzie odwodnienie połaci jest albo opóźnione (np. przez roślinność), albo nie ma go wcale (pod uprawami na dachach zielonych).

• nie wolno pracować z otwartym ogniem,
• możliwe jest mechaniczne mocowanie pokrycia,
• na dach wchodzi się tylko w celach serwisowych, a więc na dachach nieużytkowych.

• na hydroizolacji przewidziane są uprawy,
• w krótkich odstępach będą wykonywane częste prace konserwacyjne,
• można się spodziewać zastoin wodnych,
• w połączeniach, zakończeniach i w koszach.

CZYTAJ WIĘCEJ

Jednowarstwowa membrana hydroizolacyjna z EPDM
Remont pokrycia dachowego w technologii jednowarstwowej
Jednowarstwowe pokrycie na lekkie dachy przemysłowe
Jednowarstwowe, nieocieplane dachy ze stalowych blach fałdowych*)
Błędy wykonawcze w montażu dachowych hydroizolacji z membran z tworzyw sztucznych
Grad a hydroizolacja z tworzyw sztucznych
Papy bitumiczne: krycie narożników wewnętrznych i zewnętrznych

---