Dachy Płaskie

Renowacja dachu płaskiego 10 kroków naprawy dachu, cz. 2

Renowacja dachu oznacza przywrócenie dachowi jego funkcjonalności. Nie oznacza to od razu konieczności zrywania wszystkich warstw dachu, zwłaszcza bez przeprowadzenia analizy przyczyn uszkodzeń.
Niektóre części dachu mogą służyć jako podłoże dla nowych warstw.

Nieumiejętna konserwacja i naprężenia powierzchniowe wywoływane przez porosty mogą szybko zdegradować hydroizolację

Krok 8: ocena
Zebrane informacje dają wystarczającą podstawę do oceny stanu dachu. Wyniki należy porównać z wymaganiami fachowymi, normami DIN. Dokonując zestawienia stanu faktycznego z pożądanym ustala się koniecznie działania.

Stan rzeczywisty
Wyremontowane czy nowo położone warstwy dachu powinny być nie tylko długotrwale szczelne, ale muszą też odpowiadać wymaganiom prawnym i technicznym.

Nieprzestrzeganie przepisów prawnych, np. odnośnie utylizacji odpadów może pociągnąć za sobą kary administracyjne, nieprzestrzeganie zasad fizyki budowli może skutkować poważnymi szkodami, natomiast niestosowanie się do wskazówek producentów spowoduje utratę gwarancji.

Ponadto w ramach planowanych działań zapewnić należy stabilne ułożenie warstw dachu, konstrukcyjne bezpieczeństwo wbudowanych części, połączenia i zakończenia podłoża itd. Przykładowo szkody spowodowane burzą i wynikające z dowiedzionego niewystarczającego zamocowania warstw mogą w efekcie powodować ograniczenie ochrony ubezpieczeniowej czy wręcz jej utratę. A gdyby dodatkowo doszło do szkód osobowych, także wszczęcie postępowania karnego.

W końcu może się okazać, że konieczne, wzgl. bardziej opłacalne jest zerwanie całego starego dachu niż jego remont. Przemawiają za tym takie czynniki, jak zbyt małe wysokości połączeń, silne zawilgocenie lub uszkodzenie warstw dachu czy konieczność renowacji podłoża konstrukcyjnego. Koszty samego usuwania i utylizacji również nie są małe – nie wolno o tym zapominać.

W sytuacji, gdy istnieje spodnia, „awaryjna” hydroizolacja, która będzie chronić pomieszczenia pod dachem, zawilgocenie warstw dachu nie musi automatycznie oznaczać konieczności ich zrywania. Dach można osuszyć za pomocą specjalnych płyt ociepleniowych z kanałami powietrznymi i laminatem z folii aluminiowej, połączonych z powietrzem atmosferycznym poprzez kominki wentylacyjne. Stare warstwy można zabezpieczyć przed ssaniem wiatru mocując je mechanicznie, ewentualnie w połączeniu z mocowaniem nowych warstw. Należy tu jednak uważać, aby nagromadzona w dużej ilości w ociepleniu woda nie przedostała się do pomieszczeń pod dachem.

Dodatkowe ocieplenie, nawet jeśli nie jest konieczne ze względów technicznych, może obniżyć temperaturę (oryginalnych warstw dachu). Dzięki temu w strefach tych nie wystąpi temperatura niezbędna do powstawania pęcherzy. Poza tym dodatkowa termoizolacja posłuży jako warstwa wyrównująca i szybko się zwróci w postaci oszczędności na ogrzewaniu.

Jeśli jednak na podstawie obliczeń zjawisk fizycznych wynika, że zawilgocenie nie jest spowodowane nieszczelnością hydroizolacji, należy mieć na uwadze rzecz następującą: nadmierne tworzenie się kondensatu może w dłuższym okresie przyczyniać się do wzrostu przenikania ciepła, połączonego z jeszcze większym gromadzeniem się skroplin. Po nasyceniu ocieplenia skropliny będą przenikać do stref położonych niżej.

Punkt rosy można przesunąć, dokładając warstwę termoizolacji odpowiedniej grubości. Oryginalna hydroizolacja może wtedy pełnić rolę paroizolacji. Punkt rosy znajdzie się w nowopołożonym ociepleniu, a gromadzenie się kondensatu w starym pakiecie dachowym zostanie zminimalizowane.

Oczywiście nowa hydroizolacja musi być kompatybilna ze starą, o ile będą się one stykać. Pierwotne pokrycie nie może oddziaływać szkodliwie na nowe warstwy. W przypadku pap bitumicznych można się nie obawiać takiej niezgodności, inaczej jest w przypadku membran z tworzyw sztucznych.

Dach z poprzedniej fotografii po remoncie z zastosowaniem jednowarstwowej papy bitumicznej z laminatem z folii stalowej

Napięcia nie powinny się przenosić na nowe warstwy dachu. Wybierając materiał i projektując grubość poszczególnych warstw należy uwzględniać oczekiwane obciążenia, warunki pogodowe podczas układania i in.

Wybrany system powinien być prosty w układaniu i niezależny od pogody. Rozwiązania detali powinny być w miarę możliwości dostępne u producenta, ewentualnie przez niego zaprojektowane. Wybór prefabrykowanych kształtek, kołnierzy, narożników itp. zmniejsza ryzyko niepowodzenia i koszty.

Połączenie ze ścianą wykonane z papy bitumicznej. Brak wystarczającej przyczepności do podłoża, brak zamocowania na górze

Tanie systemy niejednokrotnie okazują się drogie, ponieważ na dłuższą metę nie są w stanie spełnić wymagań. Systemy wysokiej jakości układa się szybciej i bezpieczniej, no i funkcjonują one przez długi czas.

Krok 9: projekt wykonawczy
Umiejętne planowanie to podstawa wykonania.

Potrzebne materiały oraz prace należy zebrać w dokładnym wykazie robót i opisać je w sposób zrozumiały i dokładny.

Trudno jest ocenić stan istniejących połączeń i zakończeń z uwagi na to, że ich odporność cieplna, przyczepność do podłoża i zachowanie ma związek z ewentualnym uszkodzeniem. Trzeba je więc najpierw zerwać i tak czy inaczej, wykonać od nowa.

Dokładna specyfikacja planowanych do użycia materiałów służy zachowaniu wysokiej jakości. Zastosowanie materiałów alternatywnych jest oczywiście dopuszczalne, ale w granicach odpowiedniej jakości. Korzystanie z materiałów gorszych niż zaplanowane może prowadzić nie tylko do utraty gwarancji, ale i stawia pod znakiem zapytania końcowy efekt inwestycji.

Krok 10: wykonanie/odbiór/wystawienie rachunku
Remont należy zaplanować nie tylko od strony technicznej, ale i handlowej. W przypadku warstw zakrywanych należy uzgadniać odbiory częściowe, co pozwoli uniknąć sporów. Wykonawca powinien swoje prace przynajmniej dokumentować fotograficznie oraz zbierać wszelkie dokumenty dostaw, kwity związane z używanymi materiałami itd.

Stan ukończenia inwestycji/gotowość do odbioru powinno się zgłosić odpowiednio wcześniej. Dobrze jest zaprosić przedstawicieli producentów, którzy potwierdzę (najlepiej pisemnie) prawidłowość wbudowanych materiałów.

Przykład udanej renowacji dachu pierwotnie przeznaczonego do zerwania: dodatkowe ocieplenie ze szkła spienionego i hydroizolacja z papy odpornej na przebijanie korzeni

Moja rada: wykonawca powinien sam lub z kimś neutralnym jeszcze raz krytycznie spojrzeć na swoje dzieło i sprawdzić notatki oraz rachunki. O niektórych pracach często się zapomina lub nie zauważa się błędów.

Dobrze jest też omówić z inwestorem szkic przyszłego rachunku, co być może pozwoli oszczędzić sporo nerwów. Liczni inwestorzy czekają do końca terminu płatności i dopiero wtedy uważnie go czytają, mając nadzieję na znalezienie uchybień, co pozwala im wnosić o nowy rachunek, oczywiście z kolejnym terminem płatności.

Bibliografia
Dach- und Bauwerksabdichtung in der Praxis, Jürgen Lech – 2. wydanie 10.2008, Expert-Verlag, Renningen
„Den Wellen gewachsen“, Jürgen Lech, DDH, Rudolf Müller Verlagsgesellschaft, Köln, wydanie 23/95
„Schwachpunkte bestimmen die Qualität“, Jürgen Lech, DDH, Rudolf Müller Verlagsgesellschaft, Köln, wydanie 3/95

Jürgen Lech
Certyfikowany rzeczoznawca
Essen/Idstein, Coswig
Niemcy
Zdjęcia: Jürgen Lech

Źródło: Dachy Płaskie, nr 1 (10) 2011