Łączniki dachowe

Przekrój warstw konstrukcji dachu

Dachy płaskie, których kąt pochylenia połaci według definicji nie przekracza 5o (ok. 9%), można podzielić w zależności od funkcji, wpływu czynników atmosferycznych na izolację wodochronną dachu oraz od rodzaju układu warstw (konstrukcji), na które dalej składają się:

• dachy wentylowane i niewentylowane,
• dachy jedno- i wielospadowe,
• systemy scalone pokryć dachowych,
• dachy ocieplone i nieocieplone.

Głównym elementem konstrukcji dachu płaskiego jest podłoże (beton, stal lub drewno), na którym najpierw montuje się izolację wodochronną (np. na deskowaniu) lub bezpośrednio warstwę nośną przykrycia (np. na betonie, blasze trapezowej). Wszystkie warstwy izolacji wodochronnej zabezpiecza się przed siłami ssącymi wiatru poprzez:

• obciążenie połaci dachowej (dachy balastowe),
• przyklejenie do podłoża,
• mocowanie mechaniczne.

Mechaniczne mocowanie izolacji dachowej jest szczególnie polecane w przypadku instalacji w podłożach wykonanych ze stalowych blach profilowanych, które najpierw przytwierdzone zostały do konstrukcji nośnej budynku:

• konstrukcji stalowej cienkościennej,
• konstrukcji stalowej gorąco walcowanej,
• konstrukcji drewnianej i drewnopochodnej,
• konstrukcji z elementów betonowych.

Montaż blach profilowanych na zakład (tzw. szycie wzdłużne) lub do stalowej konstrukcji odbywa się najczęściej za pomocą łączników samowiercących. Ponieważ łącznik ten jest elementem konstrukcyjnym, w związku z tym nie powinien ulegać odkształceniom oraz przemieszczeniom pod wpływem działania pionowych i poziomych sił. Podczas montażu łączników samowiercących, należy przestrzegać podstawowych zasad:

• parametry montażu,
• wymogi obliczeń statycznych (nośność połączeń),
• zabezpieczenie antykorozyjne,
• przewiercalność łącznika.

Montaż blachy profilowanej do konstrukcji cienkościennej

W ofercie firmy KOELNER dostępne są łączniki samowiercące wykonane ze stali węglowej ocynkowanej elektrolitycznie oraz stali nierdzewnej (Bimetal). Łączniki te posiadają zdolność przewiercania elementów stalowych od 2,5 do 12 mm.

Montaż termoizolacji oraz hydroizolacji dachu płaskiego do podłoża stalowego odbywa się najczęściej przy użyciu elementów takich jak tworzywowa tuleja oraz łącznik samowiercący.


Montaż blachy profilowanej do konstrukcji cienkościennej

Dobór odpowiedniego łącznika wynika z grubości zastosowanej izolacji termicznej oraz grubości stali blachy profilowanej. W przypadku blach o grubości poniżej 0,9 mm stosuje się łączniki samowiercące bez wiertełka, natomiast do blach profilowanych w przedziale grubości 0,90–1,25 mm wykorzystuje się łączniki samowiercące z wiertełkiem.


Widok zamontowanego łącznika teleskopowego z wkrętem typu WX

Podczas montażu łączników dachowych należy zwrócić uwagę na następujące czynniki:

• rodzaj zamocowania (punktowe czy liniowe),
• wytrzymałość eksploatacyjną z uwzględnieniem podstawowych parametrów montażu, np. rodzaj i grubość podłoża,
• nośność połączenia (wartość podawana przez producenta),
• dobranie odpowiedniej długości łączników, co stanowi zabezpieczenie przed uszkodzeniem warstw dachu lub samego łącznika przy przyłożonym obciążeniu skupionym,
• odporność łączników na panujące warunki środowiskowe.

Oferta produktowa firmy KOELNER zawiera szeroką gamę zamocowań izolacji dachów płaskich do wszystkich typów podłoża.

Liczba łączników dachowych, która wyznaczana jest na jednostkę powierzchni, zależy od kilku czynników, na które składają się:

• wysokość budynku,
• strefa obciążenia wiatrem,
• kategoria terenu,
• strefa dachu (wewnętrzna, brzegowa wewnętrzna, brzegowa zewnętrzna oraz narożna).

Podział dachu na strefy. Oznaczenia: A – strefa narożna, B – strefa brzegowa zewnętrzna, C – strefa brzegowa wewnętrzna, D – strefa wewnętrzna

Za mała ilość łączników może być niebezpieczna w związku z siłami ssania wiatru, a także pracy, jaką w zmiennych warunkach atmosferycznych wykonuje pokrycie. Za duża zaś ilość łączników prowadzi do nadmiernej perforacji oraz, w przypadku łączników typu: podkładka aluminiowa z odpowiednio dobranym wkrętem, powoduje zbyt dużą ilość mostków termicznych. Ilość łączników powinna zostać wyliczona zgodnie z normą wiatrową PN-EN 1991-1-4:2008 (Eurocode 1). W przypadku braku możliwości wyliczenia, można przyjąć ilość łączników zgodnie z normą wiatrową DIN 1055 (po konsultacji z działem technicznym producenta zamocowań dachowych), wg której:

• w strefie narożnej stosujemy 9 szt./m²,
• w strefie bocznej stosujemy 6 szt./m²,
• w strefie środkowej stosujemy 3 szt./m².

Ponadto przydatność systemów mocowań powinna być potwierdzona dokumentem wydanym przez notyfikowaną jednostkę. Może być to zarówno krajowa Aprobata Techniczna jak również Europejska Aprobata Techniczna (ETA).

Aleksander Stec
Aleksandra Mielnik
Koelner SA


CZYTAJ WIĘCEJ

Urządzenie do mocowania łączników
Testy obciążeń dynamicznych łączników dla dachów płaskich
Dobór łączników do montażu płyt warstwowych Najnowsze wytyczne Stowarzyszenia DAFA

---