Odporność ogniowa warstwowych przekryć dachowych
Podstawową funkcją przekrycia dachu jest zabezpieczenie budynku przed wpływami atmosferycznymi. Jednak drugą równie ważną funkcją, istotną zwłaszcza przy pokryciach dachowych o dużych powierzchniach jest ochrona przeciwpożarowa budynku.
Rys 1. Przykład budowy oraz opis elementów składowych przekrycia dachu oraz konstrukcji dachu
W przypadku dachów przemysłowych o dużej powierzchni najczęściej przekrycie dachu wykonywane jest w układzie warstwowym. Składa się ono z części nośnej przekrycia (głównie z blachy trapezowej), paroizolacji (folia PE lub papa zgrzewalna), izolacji cieplnej (płyty ze styropianu, wełny skalnej lub szklanej, poliuretanu) oraz pokrycia (warstwa wodochronna wykonana z pap zgrzewalnych, membran PCV lub EPDM).
Obciążenia przekrycia przekazywane są na konstrukcję dachu składającą się z płatwi, dźwigarów lub belek.
Przykładem takich systemów są przeciwogniowe systemy firmy Swisspor z zastosowaniem papy Czarna Mamba Solo Fire Resist. Dzięki zastosowaniu jako materiału izolacyjnego płyt styropianowych Swisspor EPS 100 WDV system nie obciąża konstrukcji, a jednocześnie osiąga klasę odporności ogniowej REI 20 (dla budynków o klasie odporności pożarowej C). W przypadku dachów, dla których wymagana jest wyższa odporność pożarowa (czyli A i C), przygotowany został system mieszany klasy REI 30: izolacja wykonana z wełny mineralnej i płyt styropianowych.
Wymagania dotyczące odporności ogniowej
Wymagania w zakresie odporności ogniowej przekryć dachów wynikają z obowiązujących przepisów techniczno-budowlanych, zawartych w rozporządzeniu ministra infrastruktury z 12 kwietnia 2002 r. w sprawie wymagań technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie (Dz. U. Nr 75 z 15 czerwca 2002 r. poz. 690).
Rys 2. Układ jednowarstwowy ze styropianem
Wymagania wynikające z § 216 ust. 1 dotyczą przekryć dachów w odniesieniu do całego układu przekrycia warstwowego i zależą od klasy odporności pożarowej budynku. W przypadku budynku zakwalifikowanego do klasy odporności pożarowej „A” i „B”, przekrycie dachu powinno spełniać wymagania w klasie odporności ogniowej E 30. Przekrycie o odporności ogniowej E 15 wymagane jest w przypadku budynków o klasie odporności pożarowej „C”.
Rys 3. Układ dwuwarstwowy: styropian + PIR lub wełna
Wymagania wynikające z § 216 ust. 1 w zakresie odporności ogniowej przekrycia dachu oraz konstrukcji dachu przedstawiono w tablicy 1.
Wymagania podane w § 211 (tablica 1) sformułowano po to, aby ograniczyć wydobywanie się płomieni i płonących głowni z budynku objętego pożarem, a więc aby ograniczyć możliwość przerzutu ognia na budynki sąsiednie. Jeżeli do przekrycia przewidziane są elementy instalacji lub sufit podwieszony, powinno ono spełniać także kryterium nośności R.
W § 218 ust. 1 i ust. 2 określono wymagania w zakresie odporności ogniowej przekrycia dachu budynku niższego w zależności od usytuowania w stosunku do budynku wyższego. Wymagania te dotyczą zapewnienia szczelności ogniowej E 30 pasa przekrycia dachu budynku niższego o szerokości 8 m, przyległego lub usytuowanego bliżej niż 8 m od ściany z otworami budynku wyższego, wówczas gdy najbliżej położonych otwór w ścianie budynku wyższego znajduje się w odległości mniejszej niż 10 m od dachu budynku niższego lub gdy gęstość obciążenia ogniowego w budynku niższym przekracza 2000 MJ/m2 , a otwór w ścianie budynku wyższego znajduje się w odległości większej niż 10 m.
Rys. 4. Ilustracja wymagań wynikających z § 218 ust. 1 i ust 2.
Wymagania te dotyczą także części niższej tego samego budynku, jeżeli ta część stanowi odrębną strefę pożarową i zostały tak sformułowane, aby ograniczyć możliwość przerzutu pożaru z budynku lub części niższej budynku na wyższy lub wyższą część tego samego budynku. Ogranicza to także możliwość spowodowania pożaru części niższej np. na skutek wyrzucenia palących się przedmiotów z części wyższej.
Wymaganie wynikające z § 218 ust. 1 i ust. 2 zilustrowano na rys. 4.
Część nośna przekrycia dachu mającego powierzchnię większą niż 1000 m2, zgodnie z § 219 ust. 1, powinna być wykonana z materiałów niepalnych, a w przypadku, gdy wewnątrz lub na części nośnej przekrycia jest umieszczona palna izolacja cieplna, klasa odporności ogniowej tej części nośnej przekrycia powinna być nie niższa niż E 15. W warstwowych przekryciach dachu często część nośną stanowi blacha trapezowa.
Wymaganie to sformułowano, aby ograniczyć możliwość przedostania się ognia z palącego się dachu do wnętrza budynku na skutek rozszczelnienia części nośnej (np. połączeń blach trapezowych lub styków płyt żelbetowych).
Na rys. 5 przedstawiono położenie oraz wymagania w zakresie odporności ogniowej części nośnej warstwowego przekrycia dachu.
Na rys. 5 przedstawiono położenie oraz wymagania w zakresie odporności ogniowej części nośnej warstwowego przekrycia dachu.
Rys. 5. Położenie oraz wymagania w zakresie odporności ogniowej części nośnej warstwowego przekrycia dachu
Wymagania dotyczące odporności ogniowej przekrycia dachu mogą również wynikać z wymagań stawianych przez Inwestorów lub Ubezpieczycieli, lecz nie mogą być one na niższym poziomie niż wymagania określone w obowiązujących przepisach techniczno-budowlanych.
Specyficzne wymagania w zakresie odporności ogniowej przekrycia dachu mogą powstać, jeżeli np. podwiesza się lub mocuje do przekrycia przewody lub kable stosowane w systemach zasilania i sterowania urządzeniami służącymi ochronie przeciwpożarowej, albo mocuje się do przekrycia element o wymaganej odporności ogniowej wyższej niż odporność ogniowa przekrycia wynikająca z wymagań określonych w przepisach. W takich przypadkach przekrycie, które stanowi konstrukcję wsporczą innych elementów lub instalacji, co do których stawiane są wymagania w zakresie odporności ogniowej lub od których wymaga się zachowania ciągłości dostawy energii elektrycznej w warunkach pożaru, powinno mieć klasę odporności ogniowej nie niższą niż wymagana odporność ogniowa elementów lub instalacji podwieszonej lub bezpośrednio zamocowanej do części nośnej przekrycia dachu.
Rys. 6. Wymagania w zakresie odporności ogniowej przekrycia, do którego mocowane są inne elementy budynku o wymaganej odporności ogniowej
Tego typu wymagania zilustrowano schematycznie na rys. 6.
Badania i ocena odporności ogniowej
Badania warstwowych przekryć dachów oraz części nośnych warstwowych przekryć dachów przeprowadza się zgodnie z normą PN-EN 1365-2:2002 „Badania odporności ogniowej elementów nośnych. Stropy i dachy”, na stanowisku badawczym przeznaczonym do badań elementów poziomych pod obciążeniem. Minimalna wielkość elementu próbnego przekrycia dachu lub części nośnej przekrycia dachu wynosi 3 × 4 m. Badanie przeprowadza się przy oddziaływaniu pożaru od spodniej strony przekrycia wg standardowej krzywej nagrzewania temperatura-czas.
Możliwy zakres oceny warstwowych przekryć dachów zależy od badanej konfiguracji tzn. np. od:
- nachylenia badanego przekrycia,
- poziomu wykorzystania dopuszczalnego obciążenia blachy z uwagi na nośność,
- grubości, gęstości, rodzaju oraz układu warstw izolacji cieplnej,
- wielkości dodatkowego obciążenia podwieszonego do części nośnej przekrycia,
- rozwiązania uszczelnienia przekrycia
- z attykami,
- rodzaju i parametrów łączników łączących np. blachę z płatwiami oraz blachy ze sobą na połączeniach podłużnych tzw. „szycie blach”,
- rodzaju pokrycia, itd.
Parametry wymienione powyżej mają istotny wpływ na wyniki badań i każdorazowo są określane w dokumentacji technicznej przekrycia, które ma zostać ocenione w zakresie odporności ogniowej.
W tablicy 2 przedstawiono możliwy zakres oceny, jeżeli chodzi o nachylenie przekrycia w zależności od badanego nachylenia przekrycia lub części nośnej przekrycia.
Warstwowe przekrycia dachów oraz części nośne warstwowych przekryć dachów ocenia się i klasyfikuje według kryteriów określonych w normie PN-EN 13501-2:2005 „Klasyfikacja ogniwa wyrobów budowlanych i elementów budynków. Klasyfikacja na podstawie badań odporności ogniowej, z wyłączeniem instalacji wentylacyjnej” na podstawie wyników badań odporności ogniowej.
Przekrycia dachów oraz części nośne warstwowych przekryć dachów klasyfikuje się, według tej normy, w klasach odporności ogniowej RE xx lub REI xx, gdzie „xx” oznacza czas spełnienia kryteriów:
W tablicy 2 przedstawiono możliwy zakres oceny, jeżeli chodzi o nachylenie przekrycia w zależności od badanego nachylenia przekrycia lub części nośnej przekrycia.
Warstwowe przekrycia dachów oraz części nośne warstwowych przekryć dachów ocenia się i klasyfikuje według kryteriów określonych w normie PN-EN 13501-2:2005 „Klasyfikacja ogniwa wyrobów budowlanych i elementów budynków. Klasyfikacja na podstawie badań odporności ogniowej, z wyłączeniem instalacji wentylacyjnej” na podstawie wyników badań odporności ogniowej.
Przekrycia dachów oraz części nośne warstwowych przekryć dachów klasyfikuje się, według tej normy, w klasach odporności ogniowej RE xx lub REI xx, gdzie „xx” oznacza czas spełnienia kryteriów:
- R – nośności ogniowej,
- E – szczelności ogniowej,
- I – izolacyjności ogniowej.
Klasyfikacja REI xx lub RE xx, zapewnia również spełnienie wymagań klasy E xx.
mgr inż. Marek Łukomski
ITB
mgr inż. Marek Łukomski
ITB
Źródło: Dachy Płaskie, nr 1 (1) 2008
CZYTAJ WIĘCEJ
Systemy wentylacji pożarowej
Bezpieczeństwo pożarowe dachów płaskich
Bezpieczeństwo pożarowe przekryć dachowych
Bezpieczeństwo pożarowe Zasady rozmieszczenia klap dymowych na dachach płaskich
Bezpieczeństwo pożarowe - Odbiory systemów wentylacji pożarowej z wykorzystaniem ciepłego dymu
Przeciwpożarowe zabezpieczenie wpustów dachowych
Przeciwpożarowe zabezpieczenia na dachy płaskie
Badania ogniowe dachów wg zasad UE
Aprobata Techniczna dla przeszklonych przekryć dachowych Schüco
DODAJ KOMENTARZ
Wymagane: Zaloguj się aby dodać komentarz | > Zaloguj się |
ZOBACZ TAKŻE
Membrana dachowa Dachgam - Niezawodny materiał na dachy płaskie
System odwadniania dachów płaskich akasison
Odwodnienia dachów płaskich - najczęściej popełniane błędy
Podciśnieniowy system odwodnień dachów płaskich
Jak dobrać papę termozgrzewalną?
NAJCZĘŚCIEJ CZYTANE
Odwodnienia zewnętrzne dachów o pokryciu bitumicznym
Odwodnienia dachów płaskich - najczęściej popełniane błędy
Trwały taras
Jak dobrać papę termozgrzewalną?
Bezpieczne odwadnianie awaryjne dachów płaskich przez attykę
Obciążenie śniegiem obiektów budowlanych
Świetliki dachowe z płyt poliwęglanowych
Stropodachy płaskie na blachach fałdowych z pokryciem z tworzyw sztucznych
Zwody instalacji odgromowej na dachach budynków
Odporność ogniowa warstwowych przekryć dachowych
Membrana dachowa Dachgam - Niezawodny materiał na dachy płaskie
Membrany hydroizolacyjne z PVC - zasady układania
Kształtowanie spadków w termoizolacji dachu płaskiego
Płynna folia hydroizolacyjna Enkopur
Sąd pod papą
Zakład papy na dwa razy
Zielona ściana. Nowe rozwiązanie systemowe Optigrun
Tarasy i balkony. Technologia płynnych folii firmy Enke-Werk
Stan przedawaryjny płyty balkonowej i projekt naprawy
Jaka jest wytrzymałość dachu płaskiego i ile ona kosztuje?
Architektura ogrodowa z zielonymi dachami
Łączniki dachowe
Mocowania na dachach płaskich zgodnie z nową normą wiatrową - Wytyczne DAFA
Podciśnieniowy system odwodnień dachów płaskich
Ocieplenie stropodachu bez mostków termicznych
Technologie dachów użytkowych na bazie membran epdm
Bezpieczeństwo pożarowe przekryć dachowych
Innowacyjna powłoka ochronno-dekoracyjna na balkony i tarasy Enketop
Hydroizolacja stropu garażu podziemnego
Wykrywanie nieszczelności dachów płaskich