Płynne emulsje asfaltowe

Płynne emulsje asfaltowe są materiałem hydroizolacyjnym nadającym się do stosowania na dachach nowych i remontowanych. Można je stosować na stare podłoża, bez potrzeby ich usuwania.

Prace przy układaniu płyt styropianowych na blasze trapezowej na budynku produkcyjno-biurowym

Aby ułatwić układanie powłoki na blachach trapezowych i falistych można wyrównać ich górną powierzchnię płytami styropianowymi, z wełny mineralnej, ze spienionego szkła lub poliuretanowymi. W tym przypadku przed położeniem płyt blachę należy zabezpieczyć środkami antykorozyjnymi. Płyty te można mocować do podłoża kołkami lub za pomocą kleju, zgodnie z zaleceniami producenta.

Podłoże drewniane deskowane
Przed rozpoczęciem prac należy ocenić stan techniczny podłoża. W razie stwierdzenia jakichkolwiek ubytków i korozji biologicznej miejsca takie należy oczyścić, uzupełnić i zabezpieczyć środkami impregnacyjnymi. Przed położeniem powłoki podłoże drewniane musi być pokryte jedną warstwą izolacyjnej papy asfaltowej, trwale zamocowanej do podłoża.

Ten sam dach już gotowy

Podłoże papowe lub pokryte lepikiem asfaltowym
Generalna zasada sprowadza się do usunięcia tych elementów pokrycia papowego, które nie są trwale związane z podłożem. Wszelkiego rodzaju spurchlenia, odspojenia, gnijące i silnie zawilgocone części pokrycia papowego powinny zostać usunięte. W przypadku, gdyby zabiegi te spowodowały powstanie nierówności mogących być przyczyną powstawania zastoisk wody opadowej, konieczne jest ich wyrównanie, np. zaprawą cementową. Gdyby zabiegi te miały dotyczyć ponad 40% powierzchni dachu lub też gdyby ilość warstw papy przekraczała pięć oraz w przypadku silnego gnicia znacznych powierzchni pokrycia papowego, konieczne jest całkowite zerwanie starych powłok.

Prawidłowo przygotowane podłoże wykonane z płyt styropianowych

Podłoże z płyt izolacyjnych
Powłoki mogą być układane bezpośrednio na uprzednio przygotowane podłoże z płyt izolacyjnych:

Nie zaleca się stosowania materiałów izolacyjnych wytwarzanych na bazie składników organicznych (np.: płyty pilśniowe, paździerzowe, wiórowe, korkowe, trzcinowe).

Podłoże betonowe lub z gładzi cementowej
Podłoże musi być odtłuszczone, odpylone i nie powinno wykazywać żadnych ubytków, rys skurczowych i spękań. Jeżeli występują ubytki, należy je uzupełnić i wyrównać zaprawą cementową.

Podłoża nie nadające się do wykonania pokrycia dachowego z płynnych emulsji asfaltowych. Tego typu uszkodzenia powstają z powodu użycia do wykonywania warstwy betonowej niewłaściwej jakości piasku, w tym wypadku zanieczyszczonego gliną

W przypadku wykonywania podłoża z gładzi cementowej należy zatrzeć ją na ostro, oddzielając ją od wszystkich stałych elementów budynku szczelinami dylatacyjnymi o szerokości nie mniejszej niż 10 mm, wypełnionymi materiałem elastycznym oraz podzielić na pola o boku 2÷3 m.

Należy zwrócić uwagę aby podłoże było odpowiedniej jakości.

Aplikacja
Gdy podłoże jest już przygotowane, wszystkie obróbki blacharskie są gotowe, a dylatacje szczelne, na dachu znajdują się kominki oraz podstawy pod wszelkie urządzenia montowane na dachu, można przystąpić do wykonywania powłoki. Pierwszą warstwę układa się na przygotowanej powierzchni, rozprowadzając masę bitumiczną za pomocą szczotek dekarskich wykonanych z włókien kokosowych, rakli gumowych lub za pomocą natrysku hydrodynamicznego.

Rozłożona włóknina zbrojąca

Grubość nakładanej warstwy nie powinna przekraczać 1 mm – jest to grubość optymalna. Przyjmuje się, że czas wysychania warstwy o takiej grubości wynosi ok. 1–2 godzin. Po tym czasie położona warstwa jest odporna na ewentualny opad deszczu. Nie oznacza to jednak, że jest ona całkowicie utwardzona i że można przystąpić do wykonywania warstw następnych. W praktyce czas wiązania umożliwiającego dalsze prace wynosi od kilku do kilkunastu godzin. Związane to jest z procesem polimeryzacji modyfikatora oraz bitumów. Najczęściej następną warstwę można układać dopiero na drugi dzień po położeniu warstwy pierwszej. Drugą warstwę układa się razem z tkaniną zbrojącą. Praktycznie najlepiej jest rozprowadzić masę hydroizolacyjną na pierwszej warstwie pasami o szerokości większej o kilkanaście centymetrów od szerokości rolki z tkaniną zbrojącą. Tkaninę należy układać równo, dokładnie klejąc ją do podłoża pokrytego świeżą masą bitumiczną. Nie można dopuszczać do powstawania w tkaninie pęcherzy powietrznych lub zmarszczeń.

Spowodowane mrozem uszkodzenia miejsc, gdzie masa nie zdołała wyschnąć

Włóknina zbrojąca powinna dokładnie przylegać do podłoża – należy na to zwrócić uwagę. Należy jednak unikać natychmiastowego pokrywania jej wierzchniej strony masą bitumiczną. Pokrycie zewnętrznej strony tkaniny natychmiast po położeniu na mokrą masę bardzo wydłuża czas schnięcia, a w dni słoneczne może doprowadzić do powstania pęcherzy powietrznych. Tkaninę z wierzchu należy pozostawić nieprzesączoną, dokleja się jedynie brzeg sąsiedniego pasa włókniny. Poszczególne pasy włókniny powinny zachodzić na siebie na ok. 6–8 cm.

Tak położona włóknina powinna zostać pokryta wierzchnią warstwą masy nie wcześniej niż po upływie ok. 2–3 godzin. Przy nakładaniu masy na tkaninę należy dbać o bardzo dokładne przesączenie całej grubości włókniny masą.

Prawidłowo wykonana dylatacja na powierzchni spadkowej

Trzecią warstwę masy nakłada się po wyschnięciu i zwulkanizowaniu warstwy drugiej. Nakładanie przebiega w sposób analogiczny jak dla warstwy pierwszej.

W większości wypadków warstwa trzecia jest ostatnią warstwą bitumicznej powłoki. Do wykonania ostatecznego pozostaje jeszcze osłona przed szkodliwym działaniem promieniowania UV i uszkodzeniami mechanicznymi.

Ze względu na konieczność zapewnienia właściwej jakości robót izolacyjnych należy przestrzegać odpowiednich warunków technicznych wykonania robót oraz reżimów technologicznych.

Warunki atmosferyczne w czasie wykonywania robót
Nie można wykonywać prac, jeśli występuje co najmniej jeden z poniższych czynników:

W sumie więc warunki wykonywania – wbrew wielu potocznym opiniom – nie są bardziej restrykcyjne niż te zalecane przy wykonywaniu prac izolacyjnych przy użyciu np. papy.

Na zdjęciu 3 widoczne uszkodzenia mrozowe powstałe w czasie nocnych przymrozków w miejscu gdzie masa nie zdołała wyschnąć. Na zdjęciu 4 prawidłowo wykonane dylatacje na powierzchni spadkowej. Wykonane w ten sposób dylatacje skutecznie zapobiegają uszkodzeniu powłoki na skutek pękania podłoża.

Ireneusz Tkaczyk
Cover Polska

Źródło: Dachy Płaskie, nr 4 (5) 2009