Obciążenie śniegiem obiektów budowlanych
Śnieg jest oddziaływaniem, które dla znaczącej liczby obiektów budowlanych, a szczególnie budynków wielkopowierzchniowych (przede wszystkim o konstrukcji stalowej), stanowi poważne obciążenie. Oddziaływanie to jest tzw. obciążeniem klimatycznym, zatem mało przewidywalnym. Spostrzeżenie to potwierdza się ostatnio coraz częściej, gdy wsłuchamy się w doniesienia medialne o coraz to nowych anomaliach pogodowych. Warto więc jeszcze raz zwrócić uwagę na specyfikę tego oddziaływania.
Rys. 1. Podział Polski na strefy obciążenia śniegiem oraz wartości charakterystycznego obciążenia śniegiem gruntu w Polsce wg PN-80/B-02010 wraz ze zmianą Az1 z 2006 r. oraz PN-EN 1991-1-3:2005
Obciążenie śniegiem w analizie konstrukcji
Obciążenie połaci dachowych śniegiem określają normy PN-80/B-02010 Obciążenia w obliczeniach statycznych – Obciążenie śniegiem wraz ze zmianą Az1 z 2006 r. oraz PN-EN 1991-1-3:2005 Eurokod 1: Oddziaływania na konstrukcje. Część 1–3: Oddziaływania ogólne – Obciążenie śniegiem. Normy te wyróżniają 5 stref śniegowych, na który został podzielony obszar Polski – rys. 1.
W każdej ze stref obciążenie charakterystyczne śniegiem gruntu posiada inną wartość. Obciążenie charakterystyczne śniegiem odniesione do 1 m2 powierzchni rzutu dachu wyznacza się z uwzględnieniem różnych współczynników, związanych m.in. z kształtem dachu, jego izolacyjnością termiczną czy bliskością obiektów sąsiednich. Oczywiście obciążenie to może się zmieniać w zależności od części dachu. Przykładowo w sąsiedztwie attyk można się spodziewać nagromadzenia większej ilości śniegu niż w obrębie kalenicy, gdzie śnieg będzie przewiewany przez wiatr.
Zastosowanie współczynnika zwiększającego obciążenie śniegiem o wartości 1,5 umożliwia wyznaczenie wartości obciążenia obliczeniowego śniegiem uwzględnianego podczas analizy nośności konstrukcji.
Czy normowe obciążenie śniegiem może zostać przekroczone
Obiekty budowlane projektowane są na pewien, z góry określony, okres użytkowania, który zazwyczaj wynosi od 10 do kilkuset lat. Dłuższe okresy użytkowania wymuszają oczywiście przyjmowania wyższych wartości współczynników bezpieczeństwa, co generuje wyższe koszty jednostkowe realizacji inwestycji. Stąd najczęściej przyjmowanym okresem prawdopodobnej, bezpiecznej pracy konstrukcji budynku jest 50 lat. Trwałość obiektu budowlanego związana jest m.in. z nie przekraczaniem w okresie jego użytkowania obciążeń przyjętych w projekcie budowlanym. Należy zwrócić uwagę, że okres powrotu, czyli upraszczając, czas, w którym wartość danego oddziaływania nie powinna zostać przekroczona, dla obciążenia śniegiem zdefiniowanego w normie PN-80/B-02010 Obciążenia w obliczeniach statycznych – Obciążenie śniegiem (w skrócie PN-B), czyli w normie, zgodnie z którą projektowane były obiekty budowlane w Polsce do połowy 2006 r., został przyjęty na poziomie jedynie 5 lat [3]. Oznacza to, że statystycznie raz na pięć lat, obciążenie śniegiem przyjęte jako założenie do zaprojektowania konstrukcji obiektu może zostać przekroczone, czyli konieczne będzie odśnieżanie dachu. Dopiero zmiana normy wprowadzona w drugiej połowie 2006 roku wydłużyła okres powrotu obciążenia śniegiem do 50 lat (podobnie przyjęto w normie PN-EN 1991-1-3:2005 Eurokod 1: Oddziaływania na konstrukcje. Część 1–3: Oddziaływania ogólne – Obciążenie śniegiem – w skrócie PN-EN), co w większości spowodowało zwiększenie wartości zalecanych obciążeń – rys. 2 [1].
Dodatkowo należy podkreślić, że obciążenia przyjmowane dla danego obszaru Polski są wyznaczane na podstawie pomiarów wykonywanych w wybranych stacjach meteorologicznych, co oznacza, że jest to tylko pewna próba statystyczna oraz – co bardzo istotne – ciężar pokrywy śnieżnej odpowiada pokrywie na gruncie, która zależy od jego temperatury i może być dużo mniejsza niż pokrywa na dobrze izolowanym termicznie dachu (woda z topniejącego śniegu może wsiąkać do gruntu) [2]. Wreszcie, podawana w normie wartość obciążenia nie jest bynajmniej wartością maksymalną przyjętą w założonym okresie powrotu, tylko wartością wyznaczoną zgodnie z tzw. metodą „największej wiarygodności” [3]. Metoda ta pozwala określić wartość obciążenia, jakie mówiąc w uproszczeniu, może wystąpić z największym prawdopodobieństwem w danej stacji meteorologicznej. Na rys. 3 pokazano wykres rzeczywistego obciążenia śniegiem gruntu (linia czarna) odnotowanego dla stacji Katowice w okresie od 1950 do 2000 r. [4]. Linią czerwoną pokazano wartość charakterystycznego obciążenia śniegiem dla strefy 2 wg PN-EN, w której zlokalizowane jest to miasto. Wartość tę norma przyjmuje opisując rozkład obciążenia śniegiem dla poszczególnych stacji meteorologicznych przy pomocy rozkładu Gumbela, dla którego parametry wyznaczane są przy pomocy metody „największej wiarygodności” [2], przyjmując założenie, że teoretycznie, tak określone obciążenie śniegiem może zostać przekroczone średnio raz na 50 lat. Następnie obliczana została wartość średnia dla wszystkich analizowanych stacji (0,93), która została zaokrąglona do wartości 0,9 [2]. Na rys. 3 wyraźnie widać, że tak określona wartość charakterystyczna obciążenia śniegiem gruntu została przekroczona aż cztery razy w analizowanym okresie czasu.
Rys. 2. Porównanie stref obciążenia śniegiem wg PN-EN oraz PN-B przed zmianą w 2006 r. [1].
Cyfry w kolorze czarnym oznaczają numery stref wg PN-EN, liczby w kolorze czerwonym oznaczają stosunek wartości charakterystycznej obciążenia wg PN-EN do PN-B przed zmianą w 2006 r.
Podsumowując powyższe spostrzeżenia należy stwierdzić, że nie można zagwarantować, że w okresie powrotu obciążenie przyjęte zgodnie z normą nie zostanie przekroczone. Oczywiście nie jesteśmy również w żaden sposób przewidzieć, kiedy i czy w ogóle nastąpi przekroczenie tego obciążenia i czy dojdzie do zagrożenia bezpieczeństwa konstrukcji obiektu.
Odrębnym problemem jest określenie tego niebezpiecznego „schematu obciążenia” śniegiem na konkretnym dachu budynku, biorąc pod uwagę zmieniający się w czasie ciężar objętościowy śniegu oraz funkcję opisującą kształt pokrywy śnieżnej na dachu, dodatkowo skomplikowaną wpływem wiatru.
Powyższe wyjaśnienia pozwalają spojrzeć w inny sposób na obciążenie śniegiem. Ponieważ jest ono trudne do jednoznacznego zdefiniowania na etapie projektu, a przyjmowanie dla większości obiektów wartości większych niż podano to w PN-EN byłoby ekonomicznie nieuzasadnione, należy prowadzić kontrolę obciążenia na etapie eksploatacji obiektu. Pomiar obciążenia przekrycia dachowego śniegiem pozwoli na określenie, czy zalegające na dachu obciążenie jest niebezpieczne dla obiektu, czy wartości przyjęte w dokumentacji projektowej zostały już przekroczone, czy też nie. Takie porównanie umożliwi zatem podjęcie racjonalnej decyzji o konieczności odśnieżania.
Odśnieżanie a Prawo budowlane
Ustawa Prawo budowlane z 7 lipca 1994 r. (Dz.U. nr 156, poz. 1118 z 2006 r. z późn. zm.) zdefiniowała obowiązki poszczególnych uczestników tzw. procesu budowlanego. Projektant jest więc odpowiedzialny za prawidłowe zdefiniowanie oddziaływania śniegiem, a właściciel lub zarządca – za troskę o bezpieczne użytkowanie obiektu budowlanego. Obciążenie śniegiem przywołane jest w art. 61, pkt. 2, gdy mowa jest o zobowiązaniu właściciela lub zarządcy do zapewnienia, dochowując należytej staranności, bezpiecznego użytkowania obiektu w razie wystąpienia czynników zewnętrznych odziaływujących na obiekt, związanych z działaniem człowieka lub sił natury, takich jak: wyładowania atmosferyczne, wstrząsy sejsmiczne, silne wiatry, intensywne opady atmosferyczne, osuwiska ziemi, zjawiska lodowe na rzekach i morzu oraz jeziorach i zbiornikach wodnych, pożary lub powodzie, w wyniku których następuje uszkodzenie obiektu budowlanego lub bezpośrednie zagrożenie takim uszkodzeniem, mogące spowodować zagrożenie życia lub zdrowia ludzi, bezpieczeństwa mienia lub środowiska.
Rys. 3. Obciążenie śniegiem gruntu w stacji Katowice w okresie od 1950 do 2000 [4] w porównaniu z charakterystycznym obciążeniem śniegiem przypisanym do strefy 2 wg PN-EN
Art. 62, ust. 1, pkt. 4 ustawy dodatkowo nakazuje właścicielowi lub zarządcy wykonywanie tzw. przeglądów bezpieczeństwa związanych z występowaniem niekorzystnych zjawisk wymienionych wyżej. Ustawodawca nie wyjaśnił jednak, co oznacza „bezpośrednie zagrożenie uszkodzeniem” oraz jak należy rozumieć sformułowanie „niekorzystne zjawiska”. Można zatem przyjąć, że zagrożenie uszkodzeniem występuje z pewnością wtedy, gdy obciążenia – w tym przypadku obciążenie śniegiem – może zostać przekroczone w stosunku do założeń przyjętych w dokumentacji projektowej obiektu [5]. Aby zatem zapewnić bezpieczne użytkowanie obiektu budowlanego, konieczne jest kontrolowanie obciążenia śniegiem, które pozwoli w odpowiednim momencie podjąć decyzję o konieczności odśnieżania lub/i wykonaniu przeglądu bezpieczeństwa. Decyzje te muszą być zawsze podejmowane na podstawie wiarygodnych przesłanek.
Zawalenie się hali Targów Katowickich przed 4 laty spowodowało, że o oddziaływaniu śniegiem zaczęto dużo mówić i pisać. Pojawiły się zarządzenia wojewodów doprecyzowujące zapisy Prawa budowlanego. Wojewoda małopolski w rozporządzeniu porządkowym nr 6/06 z 29.01.2006 r. nakazuje właścicielom, posiadaczom, zarządcom i administratorom obiektów budowlanych usytuowanych na terenie województwa małopolskiego bieżące usuwanie z dachów tych obiektów śniegu i lodu. Czynności te winny być wykonywane w terminach zapewniających stałe bezpieczeństwo obiektów budowlanych oraz stałe bezpieczeństwo ludzi i mienia.
Wojewoda Śląski w rozporządzeniu porządkowym nr 59/06 z dnia 16 listopada 2006r. odwołuje się do właścicieli, zarządców i administratorów obiektów budowlanych o powierzchni dachów powyżej 1000 m2, których zobowiązuje do usunięcia zalegającej na dachach warstwy śniegu i lodu w przypadku przekroczenia grubości pokrywy śnieżnej wynikającej z normatywów obliczeniowych dla danej strefy klimatycznej. Dalej wojewoda zobowiązuje tychże właścicieli, zarządców i administratorów obiektów budowlanych do monitorowania pokrywy śnieżnej.
Rys. 4. Zmiana ciężaru objętościowego śniegu w zależności od jego „stanu”
Należy wyraźnie zwrócić uwagę, że w przytoczonych dokumentach nakaz usuwania śniegu nie wynika w żaden sposób z pomiaru grubości pokrywy śnieżnej. Więcej, obydwa dokumenty odnoszą decyzję o konieczności odśnieżania do zapewnienia bezpieczeństwa obiektom budowlanym, przy czym wojewoda śląski nakazuje monitorowanie pokrywy śnieżnej przyjmując, że znajomość ciężaru tej pokrywy jest związana z bezpieczeństwem danego obiektu budowlanego.
Metody pomiaru obciążenia śniegiem dachów
Ciężar objętościowy śniegu zmienia się w czasie na skutek zmian temperaturowych, wilgotności powietrza oraz oczywiście opadów (np. deszczu podczas odwilży) i zależy od zawartości w nim wody. Zmianę tę zobrazowano na rys. 4.
Taka właściwość śniegu powoduje, że określenie obciążenia śniegiem nie jest zadaniem łatwym. Sam pomiar grubości pokrywy śnieżnej w żaden sposób nie odpowiada na pytanie, jaka jest wartość oddziaływania śniegu na powierzchnię przekrycia dachowego.
Rys. 5. Śniegowskaz ultradźwiękowy. Zasada działania, wygląd przyrządu
Powstało wiele urządzeń przeznaczonych do pomiarów parametrów pokrywy śnieżnej, które mogą zostać wykorzystane do wyznaczania ciężaru śniegu zalegającego na konstrukcji dachu. Poniżej zostaną przedstawione wybrane przez autorów przykłady rzeczywistych rozwiązań.
Śniegowskazy
Śniegowskazy są prostymi przyrządami umożliwiającymi określenie grubości pokrywy śnieżnej w danym miejscu dachu. Na podstawie wykonanego pomiaru można jedynie w bardzo przybliżony sposób oszacować rząd wartości obciążenia śniegiem. Śniegowskazy stacjonarne stosuje się w celu obserwacji (np. przy pomocy kamery) zmian grubości pokrywy śnieżnej w poszczególnych częściach dachu.
Rys. 6. Śniegowskaz działający na zasadzie przesłaniania kolejnych poziomów diod
Rozwój techniki umożliwił powstanie śniegowskazów ultradźwiękowych i laserowych. Grubość pokrywy śnieżnej określana jest za pomocą wiązki ultradźwięków lub światła laserowego wysyłanej z nadajnika umieszczonego nad pokrywą śnieżną.
Istnieje wiele innych odmian śniegowskazów umożliwiających pomiar grubości pokrywy śnieżnej. Na rys. 6 przedstawiony jest śniegowskaz składający się z szeregu diod nadawczych i odbiorczych. Spadający śnieg przesłania kolejne diody odbiorcze. Liczba zasłoniętych diod określa grubość warstwy śniegu.
Ograniczeniem wszystkich śniegowskazów jest pomiar jedynie grubości warstwy zalegającego śniegu. Bez znajomości gęstości objętościowej śniegu nie jest możliwe określenie jego ciężaru.
Urządzenia do pomiaru gęstości śniegu
Kolejną grupą urządzeń są śniegomierze przeznaczone do wyznaczania ciężaru objętościowego śniegu.
Rys. 7. Śniegomierz wagowy Chomicza
Rozróżniamy dwa podstawowe rodzaje śniegomierzy. Są to: śniegomierz objętościowy oraz śniegomierz wagowy. Różnica polega na tym, że w śniegomierzu objętościowym pobiera się próbkę o znanej objętości, najczęściej 100 lub 200 cm3, a w śniegomierzu wagowym próbkę o zadanej powierzchni. Znając wagę próbki oraz jej objętość (w przypadku śniegomierza objętościowego) lub grubość pokrywy śnieżnej (w przypadku śniegomierza wagowego) możemy wyznaczyć ciężar objętościowy śniegu. Dokonując następnie odpowiednich przeliczeń można określić ciężar zalegającego śniegu na w przeliczeniu na 1 m2 powierzchni dachu.
Ciekawym rozwiązaniem jest przenośne urządzenie do pomiaru właściwości śniegu: gęstości i zawartości wody.
Urządzenie składa się z mikroprocesora i „stalowego widelca”. Przyrząd wykorzystuje fale radiowe do pomiaru gęstości cieczy i zawartości wody w śniegu. Dzięki rejestracji parametrów elektrycznych czujnika oraz częstotliwości rezonansowej instrument oblicza stałą dielektryczną oraz gęstość i zawartość wody w śniegu. Aby możliwe było obliczenie ciężaru śniegu zalegającego na połaci dachowej należy wykonać dodatkowy pomiar grubości pokrywy śnieżnej.
Automatyczna waga śniegowa
Kolejnym urządzeniem służącym do wyznaczania ciężaru śniegu zalegającego na powierzchni dachu jest automatyczna waga śniegowa. Rozwiązanie polega na umieszczeniu na dachu wagi elektronicznej o znanej powierzchni (rys. 8). Zalegający śnieg obciąża wagę, co pozwala na wyznaczenie średniego ciężaru śniegu zalegającego na 1 m2 powierzchni.
Niestety metoda ta może prowadzić do poważnych błędów. Poprawny pomiar wykonywany jest tylko przy pierwszym opadzie śniegu. Potem zmrożony śnieg zalegający na wadze tworzy przesklepienie, powodując odciążenie układu pomiarowego. Waga nie będzie poprawnie wskazywała przyrostu ciężaru śniegu z kolejnych opadów. Jedną z metod rozwiązania tego problemu jest stosowanie wag o bardzo dużych rozmiarach (kilka metrów kwadratowych), tzw. poduszek śniegowych.
Rys. 8. Elektroniczna waga śniegowa
Automatyczny system pomiaru obciążenia dachu
W 2006 roku Naukowcy z Akademii Rolniczej we Wrocławiu (Instytut Budownictwa i Architektury Krajobrazu) połączyli elektroniczny śniegomierz ultradźwiękowy z elektronicznym śniegomierzem wagowym. Równoczesny pomiar grubości pokrywy śnieżnej oraz ciężaru śniegu zgromadzonego w śniegomierzu wagowym pozwala teoretycznie na wyznaczenie ciężaru śniegu zalegającego na powierzchni dachu.
Rys. 9. Przymrozek i ponowny opad. Zmrożony śnieg tworzy przesklepienie odciążające układ pomiarowy
Przy wykorzystaniu tego urządzenia napotkamy niestety na problem z określeniem ciężaru śniegu zalegającego na dachu za pomocą automatycznego śniegomierza wagowego. Podstawowym założeniem jest to, że ilość śniegu znajdująca się w pojemniku śniegomierza wagowego jest taka sama jak ilość śniegu zalegająca na takiej samej powierzchni dachu. W rzeczywistości założenie to jest spełnione tylko dla śniegu padającego pionowo, gdyż podczas zawiei śnieg może w ogóle nie napełnić zbiornika.
Współczesny śniegomierz wagowy
Ciekawym rozwiązaniem jest śniegomierz przeznaczony do szybkiego wyznaczania ciężaru śniegu zalegającego na powierzchni dachu (rys. 10).
Odpowiednio wyskalowana podziałka urządzenia powoduje, że obciążenie śniegiem podawane jest wprost w kg lub kN na 1 m2 powierzchni dachu, co umożliwia porównanie wyniku z danymi zawartymi w projekcie budowlanym konstrukcji obiektu lub/i projekcie odśnieżania jego dachu.
Sposób pomiaru obciążenia śniegiem jest prosty i szybki, należy jednak zwrócić szczególną uwagę na staranność jego wykonania. Bardzo ważne jest dokładne pobranie próbki śniegu, aż do powierzchni pokrycia dachowego, inaczej pomiar obarczony będzie błędem.
Metodologia prowadzenia pomiarów
Rozkład obciążenia śniegiem na dachu zależy między innymi od jego geometrii, pochylenia, występowania attyk oraz różnego typu urządzeń, lokalizacji w bezpośrednim sąsiedztwie obiektów wyższych, z których może zsuwać się śnieg i w obrębie których tworzyć się będą zaspy śnieżne. Wszystkie te zjawiska uwzględniane są w analizach statyczno-wytrzymałościowych w postaci modelowych rozkładów obciążeń. Ze względu na specyfikę obciążenia śniegiem dachu bardzo często konstrukcja przekrycia projektowana jest w taki sposób, aby elementy o większej nośności zlokalizowane były w tych miejscach, gdzie spodziewamy się większych obciążeń śniegiem. Z powyższych rozważań wynika zatem, że osoba prowadząca kontrolę obciążenia śniegiem dachu musi znać prognozowany (projektowy) jego rozkład i pomiary wykonywać niezależnie w poszczególnych strefach dachu. Biorąc pod uwagę możliwość popełnienia błędu przez człowieka oraz losowość obciążenia śniegiem, pomiar w danej strefie należy wykonywać min. w trzech miejscach. Informacje na temat miejsc wykonywania pomiarów powinny się znaleźć w projekcie odśnieżania dachu.
Podsumowanie
Dostępne na rynku urządzenia pomiarowe pozwalają w stosunkowo łatwy i szybki sposób oszacować ciężar śniegu zalegającego na połaci dachowej. Nie potrzeba do tego specjalistycznej wiedzy ani dużych nakładów finansowych. Konieczna jest natomiast ciągła edukacja osób odpowiedzialnych za utrzymanie techniczne obiektów. Szkolenia powinny być prowadzone zarówno dla osób zarządzających obiektami, jak i inżynierów sprawujących nadzór techniczny nad nimi.
Rys. 10. Śniegomierz przeznaczony do wyznaczania obciążenia dachu zalegającym śniegiem. Na zdjęciu zestaw pomiarowy: torba, zasobnik do pobierania próbek śniegu, łopatka, urządzenie odczytowe
Fot. NeoStrain
Z doświadczeń autorów wynika, że wiedza na temat specyfiki obciążenia śniegiem wciąż jest bardzo mała. Wśród wielu projektantów konstrukcji pokutuje pogląd, że obciążenie śniegiem podawane w normie jest wartością, która nigdy nie może zostać przekroczona. Jak wyjaśniono w artykule, oczywiście tak nie jest. Podobnie zresztą jak z trwałością obiektów budowlanych. Patrzymy na nie przez pryzmat elementów wykończeniowych, które wiemy, że będziemy musieli remontować. Mamy w pamięci piramidy w Egipcie oraz Zamek na Wawelu, które w stosunku do naszego życia trwają wiecznie. Wydaje się nam zatem, że konstrukcja każdego obiektu będzie pracować bez żadnych usterek przez bardzo długi czas. Takiemu podejściu zaprzecza oczywiście teoria projektowania oraz występujące awarie i katastrofy budowlane, powodowane zresztą bardzo często przez nadmierne obciążenie śniegiem.
Bibliografia
[1]. Lewicki B., Żurański J. A.: Obciążenie śniegiem w nowych normach polskich, „Wiadmości Projektanta Budownictwa”, nr 1 (192) 2007,
str. 18-21;
[2]. Żurański J. A.: O obciążeniu śniegiem w aktualnych normach polskich, „Inżynieria i Budownictwo”,
nr 9/2006, str. 510-513;
[3]. Murzewski J.: O wartościach charakterystycznych obciążenia śniegiem, „Inżynieria i Budownictwo”, nr 4/2007, str. 219-222;
[4]. Żurański J., Sobolewski A.: Obciążenie śniegiem w Polsce, ITB Warszawa, 2009;
[5]. Sieńko R.: Ostatnia nowelizacja prawa budowlanego a bezpieczeństwo obiektów budowlanych, Inżynier Budownictwa, nr 10/2007, str. 33–36.
dr inż. Łukasz Bednarski
Akademia Górniczo-Hutnicza
dr inż. Rafał Sieńko
Politechnika Krakowska
Źródło: Dachy Płaskie, nr 1 (10) 2011
CZYTAJ WIĘCEJ
Nowatorski system odśnieżania dachów
Jaka jest wytrzymałość dachu płaskiego i ile ona kosztuje?
Odśnież dach!
Urządzenie do pomiaru ciężaru śniegu Śniegomierz
Automatyczne odśnieżanie dachów. System Snow Out
DODAJ KOMENTARZ
| Wymagane: Zaloguj się aby dodać komentarz | > Zaloguj się |
ZOBACZ TAKŻE
Membrana dachowa Dachgam - Niezawodny materiał na dachy płaskie
System odwadniania dachów płaskich akasison
Odwodnienia dachów płaskich - najczęściej popełniane błędy
Podciśnieniowy system odwodnień dachów płaskich
Odporność ogniowa warstwowych przekryć dachowych
NAJCZĘŚCIEJ CZYTANE
Odwodnienia zewnętrzne dachów o pokryciu bitumicznym
Odwodnienia dachów płaskich - najczęściej popełniane błędy
Trwały taras
Jak dobrać papę termozgrzewalną?
Bezpieczne odwadnianie awaryjne dachów płaskich przez attykę
Obciążenie śniegiem obiektów budowlanych
Świetliki dachowe z płyt poliwęglanowych
Stropodachy płaskie na blachach fałdowych z pokryciem z tworzyw sztucznych
Zwody instalacji odgromowej na dachach budynków
Odporność ogniowa warstwowych przekryć dachowych
Membrana dachowa Dachgam - Niezawodny materiał na dachy płaskie
Membrany hydroizolacyjne z PVC - zasady układania
Kształtowanie spadków w termoizolacji dachu płaskiego
Płynna folia hydroizolacyjna Enkopur
Sąd pod papą
Zakład papy na dwa razy
Zielona ściana. Nowe rozwiązanie systemowe Optigrun
Tarasy i balkony. Technologia płynnych folii firmy Enke-Werk
Stan przedawaryjny płyty balkonowej i projekt naprawy
Jaka jest wytrzymałość dachu płaskiego i ile ona kosztuje?
Architektura ogrodowa z zielonymi dachami
Łączniki dachowe
Mocowania na dachach płaskich zgodnie z nową normą wiatrową - Wytyczne DAFA
Podciśnieniowy system odwodnień dachów płaskich
Ocieplenie stropodachu bez mostków termicznych
Technologie dachów użytkowych na bazie membran epdm
Bezpieczeństwo pożarowe przekryć dachowych
Innowacyjna powłoka ochronno-dekoracyjna na balkony i tarasy Enketop
Hydroizolacja stropu garażu podziemnego
Wykrywanie nieszczelności dachów płaskich