Dachy Płaskie

Budowa Centrum Szkoleniowego „Rolex” na terenach Szwajcarskiej Politechniki Federalnej w Lozannie ma w przyszłości zapewnić przestrzeń dla 700 studentów i nauczycieli. Cały kompleks oprócz biblioteki technicznej, będzie mieścił campus, centra cateringowe, konferencyjne oraz wystawowe.

Widok Rolex Learning Centre z lotu ptaka. Jest to komputerowa wizualizacja, która ziści się już w 2010 r.

Ser szwajcarski
Przyglądając się projektowi z lotu ptaka, pierwsze skojarzenia przywołują nam na myśl plaster sera szwajcarskiego. Staranie zaprojektowane obszary zielone, z wyraźnie obrysowanymi krawędziami dachu mają nie tylko nawiązywać do tradycji regionu, lecz przede wszystkim stać się jego symbolem. Projekt budowli został wybrany w drodze konkursu. Zwycięzcy, architekci Kazuyo Sejima i Ryue Nishizawa z biura Sanaa w Tokio starali się zaprojektować przestrzeń stymulującą proces nauczania, czyli wzrost, wymianę myśli oraz inspirującą do współpracy. Powstał projekt o formie wykraczającej daleko poza granice czystej funkcjonalności. Taka koncepcja sprawiła, że mimo faktu, iż jest to inwestycja państwowa, jej ogromna skala wymagała zaangażowania w realizację dodatkowych środków finansowych, pochodzących od sponsorów takich jak Nestle, Credit Suisse, Novartis oraz Rolex.

Wyjątkowe wyzwanie
Ogromny dach o wymiarach 121 x 166 metrów, mnóstwo zaokrągleń, praktycznie brak prostych krawędzi oraz pofalowana powierzchnia były nie lada wyzwaniem dla wykonawcy - firmy Pilatus Flachdach AG. Ocieplenie dachu stanowi wełna mineralna grubości 100 i 120 mm, ułożona na paroizolacji. Na pokrycie dachu wybrano membranę PVC 1,8 mm firmy Sarnafil. Ten produkt ułożono na połaciach, natomiast na krawędziach zastosowano membranę bardziej elastyczną, wzmocnioną włóknem szklanym PVC G. Hydroizolacja została zamocowana mechanicznie, przy czym łączniki także należało uszczelnić. Na dachu znalazło się 3000 elementów odgromowych oraz dziesiątki świetlików, których podstawy uszczelniano za pomocą taśm. 5-osobowa brygada z firmy Pilatus Flachdach AG pracowała na dachu nieprzerwanie przez 6 miesięcy.

Varimat V podczas zgrzewania zakładek pasów PCV

Varimat V i Sarnamatic 991
Prace trwałyby znacznie dłużej, gdyby wykonawcy nie mieli do swojej dyspozycji zgrzewarek firmy Leister. Na dużych powierzchniach zastosowane zostały zgrzewarki Leister Varimat V oraz Leister Sarnamatic 661. Obydwa modele urządzeń z dużą prędkością zgrzewały grubą na 1,8 mm membranę PVC. Przy ich użyciu pokryto powierzchnię 16.000 m2, a więc dosyć sporo.

Aby sprostać obciążeniom wiatrowym, w strefach krawędziowych układano pasy o szerokości 1 m. W strefach wewnętrznych, ok. 15 m od krawędzi, stosowano już pasy o szerokości 2 m. W sumie automaty wykonały na tym obiekcie 15 km zgrzewu na zakładkę.

Uniroof E w akcji

Wzniesienia
Pofalowana powierzchnia, duża ilość wzniesień i liczne „dziury”, tak charakterystyczne dla konstrukcji, sprawiły niemało kłopotów wykonawczych. Krawędź każdego otworu trzeba było dokładnie obrobić. W tych miejscach wykonawcy posługiwali się zgrzewarką samojezdną Leister Uniroof E. Dzięki niewielkim rozmiarom i elastyczności obsługi okazała się ona bardzo poręczna i przydatna – nawet zaokrąglenia o małym promieniu nie sprawiały jej trudności. Maszyna z wbudowanym mocnym silnikiem bez problemu pokonywała wzniesienia do 30°. Na łącznej długości ponad 1000 m dowiodła ona swojej przydatności i opłacalności. Gdyby jej nie było, dekarze mieliby spore trudności z dokładnym uszczelnianiem krawędzi.

Krawędzie i wykończenia
Ręczne zgrzewanie membrany na krawędziach, zwłaszcza na pionowych płaszczyznach, a także uszczelnianie uchwytów systemu odgromowego, podstaw świetlików i mocowań elementów balustrad byłoby przy takim projekcje zadaniem wprost syzyfowym. W tym przypadku pomocne okazały się uniwersalne, półautomaty Leister Triac Drive. Znacznie poprawiły one wydajność, zapewniając wysoką powtarzalność rezultatów.

Triac Driver PID dowiódł swojej przydatności zwłaszcza podczas obrabiania krawędzi i pionowych płaszczyzn

Mimo to, mając na uwadze niezwykłą konstrukcję dachu, nieuniknione było manualne zgrzewanie membrany na połaciach. Ręczne zgrzewarki także nie miały więc okazji do dłuższych przestojów. Pozostałe detale i wykończenia zostały obrobione ręcznymi zgrzewarkami Triac PID i Hot Jet z rolkami dociskowymi.

Poręczny Triac PID…

Kwestia dostawcy
Inż. Stefan Schwittler, pełniący nadzór na realizacją pokrycia dachowego, potwierdza, że wybór zgrzewarek Leister dla tego projektu okazał się najwłaściwszy i rezultaty w pełni spełniły jego oczekiwania. Ponadto zwrócił uwagę na jeszcze jedno zagadnienie: podkreślił znaczenie wyboru kompleksowego dostawcy narzędzi. Dla każdego zastosowania, znalazło się bowiem odpowiednie urządzenie wraz niezbędnym wsparciem technicznym, a w razie problemów również z łatwym dostępem do części zamiennych i akcesoriów.

…i mniejszy Hot Jet S podczas obrabiania trudnego detalu

Wizytówka na lata
Obiekt w Lozannie był dużym wyzwaniem dla ekipy pracującej na dachu. Planowo budowa zostanie ukończona w 2010 roku, jednakże dla firmy Pilatus Flachdach AG już teraz może być dowodem możliwości i umiejętności oraz faktycznym powodem do dumy.

Na podst. materiałów firmy Leister

Źródło: Dachy Płaskie, nr 4 (5) 2009

CZYTAJ WIĘCEJ

Zgrzewanie bez ognia. Automaty Leister
Dach w 5 kolorach

DODAJ KOMENTARZ

Wymagane: Zaloguj się aby dodać komentarz

> Zaloguj się